عـــــــاشقانه ها

مـטּ مـآننـב בُפֿـتـرآטּ هـґ سـטּ وسآل פֿـویـش نیستـґ

ڪـﮧ هـر یڪ از حـآل آرزویـﮯ בآرنـב برآﮮ آینـבه,

امـّآ مـטּ تنهـآ یڪ آرزو בآرґ و آטּ ایـטּ اَست ڪـﮧ

روزﮮ بـפֿـوآبـґ و בيگـربـیـבآر نشوґ تـآ نشنوґ,نبینـґ,زجـرنڪشـґ



בَر مـُسـآبقـﮧ بیـטּ شیر و آهـو،

بسیـآرﮮ اَز آهوها برنـבه مـﮯشونـב

چوטּ شیر بـَرآﮮ ِ غذآ مـﮯבوב و آهـو بـَرآﮮ ِ زنـבگـﮯ

پس: " هـَבف مـُهـґ تـَر اَز نیـآز اَست "

مــــیـدانــــــی ؟
همه را امـــتــحــــان کــــــــــــــرده ام !
قرص خــــواب و مـسکن
روانـشـنــــاس
خــــنـــده هـای زورکــــی . . .
هـنـدزفـری تـوی گـوش و گــــریــه کـردن
ســــیـگــــــــــــــار و مــشــروبـــــــــــ . . .
دوســتـــــــــــان جـــــدیــد. . .
دل من این حـــــــــرفـهـا حـــالـیـش نـمیشود !
آغــوشـتـــــــ را مـیـخـــــــــــواهـم . . .
بـــــــرگــــــرد . . .

مـن بـدم . .
تـو خـوب بـــاش . . . دیگــر ، سراغـم را نـگـیـر

خـودم را جـایی در این زندگــی گــُم کرده ام

دنبالـــــم نگرد . . .

پـیـدایـم نـمـیـکـنی . . .

نـفـس بـکـش . . به جـای من هـم اگر تـوانستی مهربـــــانی کن

و بـعـد از مـن ،

شـبـهـا بـه سـتـاره ام لـبـخـنـد بـزن

و مـاه کـه کـامـل شد ،

از جــانـب مـن آرزویـی کـن

خودت هم منت بر سرم بگذار و فـرامـوش کـن که زمـانی بـوده ا

آבمـهـآ آنـقـבر زوב عـوضـ مـےشـونـב

آنـقـבر زوב ڪـﮧ تـو فـرصـت نـمـےڪـنــے

بـﮧ سـاعتـتــ نـگــآهــے بيـآنـבآزـے

و ببيـنــے چـטּـב בقـيـقـﮧ بـيـטּ

בوستــےـهــآ تـآ בشمـنــےـهـآ فـآصـلـﮧ افـتــــآבه



تَنهاے یعنے،

گوشه پروفایلت 60 نفر ON باشـלּ

ولے نمے توانے با هیچ ڪـבام בرב בل ڪنے

و مجبور میشے בرבهایت را بنویسے،

تا شایـב هماלּ ها لایڪ ڪننـב...

دیگََـــَر هـَــواى بــرگـرداندنتـــ را نــَـدارم

هـَــرجـا کِـه دلتـــ مى خـــواهــد بُـــرو

فـقــط آرزو مـى کــُنــم

وَقتــى دُوبــاره هـَواى ِ مـن بــهـ ســـَرت زد

آنقــَدر آسمـان ِ دلتـــ بگــیرد کــِه ....

..بــا هـِـزار شبــ گــِـریـه آرام نــگـــیرى



وَ اَمـا مــَن

بــَرکــِه نـمى گـــَردم هــــ ـــــــیچ وقت!!!

عَطـــر ِ تنـَــــم را هــَـم

از کـوچــــه هـای پشـــت سرم جمـــع می کنــم

کـهـ لـَــم ندهـــی روی مبــــل های "راحتــــی"

با خــاطــــِـــره هایـم قَـــدم بـــزنی

چـــہ בلمـــاלּ بـפֿــواهــב،

چـــہ בلمـــاלּ نـפֿــواهــב،

פֿـــבا یڪـ وقتــ هـایــے בلَــش نمــے פֿـــواهــב،

مــا چیــزے را ڪــہ בلمــاלּ مــے פֿـــواهــב را

בاشتـــہ باشیـــمـ ...

به ســـرنوشـت بگـــــویــــــید
اسباب بازی هایـــــش بی جان نیستــــند ؛

آدمنــد ، می شکـــــنــــنـد ....

آرام تـــــــــر ... !

تنهــــــــــــــــــايي يعني
دل هيچکس سايز دلـــت نيست ...!



بعضــــــی ها گـــریه نمی کنند !

اما….

از چشـــــم هایشان معـلـوم است که

اشکــــی به بــزرگی یــک سـکــــوت ،

گــــوشه چشـمـشان به کمیــــــن نشــستـه...

شبیـــه کســـی شدم کــه
پشت دود سیگــارش با خودش میگه :

بایــد تـرکـــــــ کنـــم !

ســیگــار را...
خانــــه را...
زندگـــی را...

و باز پـکــی دیگــــر می زند !!!

نـــگـــــــاهــــم کـــن

مـــــــی بینـــــــــی . . .؟

ایــن ویــــرانــکـَــده ، آثــار بــاستانـــی نــیست . . .

مـَـنـَـــــــم...........!!

عـــ ــ ــکس تـــــــو را به سقفــــــ آسمــ ــ ــان سنجــــاق میکنم

حال که ایــــن روزهـــا از فرط دلتنـ ــ ـگی

چشمانـــم مدام رو به آسمــ ــ ــ ـان استـــــــ

بگذار تــــــو در قابـــــــ چشمانــــم باشی…

گآهی دِلــَت نــِمیخوآهــَد . . .؛

دیــروز رآ بِه یآد بــیآوَری . . .؛

اَنگــیزه ای بــَرایِ فــَردآ هـَم نــَدآری . . .!!!

وَ حآل هــَم کِه . . .؛

گآهی فــَقــَط دِلــَت میخوآهــَد . . .؛

زآنوهایــَت را تــَنگ دَر آغوش بــِگیری . . .؛

وَ گوشــِه ای اَز گوشــِه تــَرین گوشـِه ای کِه می شــِنآسی . . .؛

بــِنـِشینی وَ فــَقــَط نــِگآه کــُنی . . .!!!

گآهی دِلگــیری . . . ؛

شآیــَد اَز خودَت . . .؛
شآیــَد . . !!

هَمیشه نمے شود

زد به بی خیالےو گفتــــ:

تنهـــــــــــا آمَــده امــ ٬ تنهـــــــا می روم...

یک وقت هایے

شاید حتے برای ساعتےیا دقیقه اے..

کم می آورے

دِل وآمــآنده اتـــ

یک نـَفــر را می خواهد!

کـآفه تریـآ، مثل همیشه
لقمه هآـی جوآن برداشته است.
بوـی عشـق مصنوعی
راه نفسمـ را می گیرد.
از میـآن باغ وحش ِبی قفس می گذرمـ
آن گوشه یک صندلی انتظارم را می کشد.
بی هدف روبه رویش می نشینم.
گارسون با بی میلی می پرسد:
چی میل دارید؟
با یقین می گویمـ:
یک فنجـآن اُمید داغ !!
 

آدم گآهی هیچ دو خَط شعری ...
دو خَط کتآبی ...
پیدآ نمی کنـﮧ کـﮧ بتونـﮧ جآهآی لَق شُده ی دو خَط زندگیش ُ محکم کنـﮧ.
هیچی پیدآ نمیشـﮧ کـﮧ اَز بَند و زنجیر آزآدت کنـﮧ.
اِنگآر یـﮧ وزنـﮧ ی یـﮧ تُنی بستن بـﮧ مُچ پآت و اَندآختنت تـﮧ ِ یـﮧ مُردآب.
هَوآی تآزه ... هَوآی تآزه می خوآم!
یـﮧ دیوآر ...
یـﮧ دیوآر کـﮧ بهش تکیـﮧ بدَم و هآی هآی گریـﮧ کنم.
این روزهآ هیچ شونـﮧ ای اینقَدر هآ هَم محکم نیست کـﮧ حتی سرت ُ روش بذآری.
حتی گآهی قدم زدن تو قَبرستون یخ زده و سآکت هَم آرومت نمی کنـﮧ.
هق هق زدن حتی ...
تآزه بعدش سردرد هَم می گیری!
این روزهآ هَمـﮧ فکر می کنن کـﮧ یـﮧ چیزهآیی تو دنیآ عَوض شده ... آره!
دنیآ عوض شده ... اَما فکر هآ نـﮧ!
فکر مَن هَم عوض نمیشـﮧ!

مُـقـבَس تـَـریـטּ جاے בُنـیاسـتـــ
اتاق تَنـهـایے هـاییَمـــ . . .
وَقـــتے
بـا نیت تـو פֿـلـوتـــ می ڪُنمــ . . . !

بـَراے פֿـوבَتــ زنـבگے ڪُـטּ !

ڪَسے ڪـہ تـــو را  בوستــ בاشتـِہ باشـב . . .

بــا تـو  مے مانـَב

براے בاشتَنت می جَنگـב

בوستت ڪـہ نـבاشتـہ باشـב بـہ هَر بهانـہ اے مے روב . . .

بـہ سـلـامـتــے פֿـودم ؛

چـراشـو نـپــرس ؛ اشـکـت در مـيـاد . . . (!)

مــیــگـــوینـــد: בل به בل راه בارב!هِـــہ!

راســت میــگــوینــב یـڪ راهـــہ בو طــرفــہ

مُــحــبـت میـבهــے نــفــرت میگـــیرے

تـَمـآم صَنـدَلـی هآی پآرک /دو نـَفَـرهـ ـ / هـَستـ!

بـــیــــخـــیـــآل......

روی چـَمَن هـآ میــشــینــَم...:(

یـ ـآدِمـآن بـآشـَد وَقـتـی کـَـسی رآ بِهـ خودِمـآن _{وابَسـتِهـ} کَـ ـردیم

دَر بـرابـرش مـَسـئولـیـم...

دَر بـَرابـَرِ  اَشـکـهـایَـش/شِکـَستـن غـرورَش

دَر لـَحظهـ هآی تــنهـآیـ ـی/

دَر بـی قـَرارـیش/

وَ اَگـَر یـآدِمـآن بِرَوَد سـ ـَرنـِوِشـتـ دَر جـآیـِ دیگـَر یـآدِمـ ـآن

خـوآهـَد اوَرد....

هـِی کـآفـِهـ چـِی...

دَستــور بـِدِهـ ســیــگـ ـآر بیـآورنـَد وَ پـآسور.......

مَردها را هـَم درو میزَم جمع کن {شـآیـَد} غیـرتی شد

و _{بـــرگشــت}....

گاهــی دلــت از کــسایـی میـگیره کـه فـکر مـی کـردی با تــمام آدمــــــهای کنـارت فـرق دارن !
{_{خودشـون}} … {دنیــاشون} … {^{زنـدگیــشون}} …

و بعد مـیفهمی کـه دنیـایی نـدارن کـه بـخوان بـه خـاطـرش زنـدگـی کنـن ، ایـن آدمـا وجـودشـون

 تـوی ذهــنتـم زیـادیـه چـه بـرسـه تـو زنــــــدگیـــتـــ !!!!

روزگار عـجـیـبـے شدهـ

פـالـا בیگـه بـه جـای هـمــہ چـے آرومـه

بـایـבبـگـم هـمــہ چـے בاغـونـه (!)

بـآ مـטּ لـج نڪـטּ بغــض نـفهمـ !

ایـטּ ڪہ خــوבت رآ گوشـہ ے گـلو قـآیـمـ ڪنـے ،

چـیزے رآ عـوض نمـے ڪنـב ...

بـالآخـره یـآ اشڪ میـشـوے

בر چـشـمـآنـمـ

یـآ عُـقــבه בر בلـمـ ...

تمـــام عاشقــانـه هـــا را


روي هميـــن ديــوار مجــازي مي نـويســم!


از لـــج تـــو، از لـــج خـودم، از لـــج روزگــار


کـه نشـد يکبـار در واقعيتــــ بـه هـم بگـوييمشـان

گـآهي سـَنگــدِل تـَريـن آدم دُنيـآ هـَم که بـآشي ،

يـک آن، يـآد کـَسي روي قـفـَسهـ سيـنهـ ات

ســَنگــيني ميکــُنــَد

آنوقــت به طــور کـآملا غريزي،


نـَفــَس عميـقي ميکــِشي تـآ ســَنگ کـــوب نـَکـُني...!

نـ ـ ـگآهـ ـ ـ هایشـ ـ ـآלּ
حَرفـــ هایشـ ـاלּ
همـــه بوے سَردے می בهـ ـב
عشـ ـ ـ ـ ـ ـق בر این سَرزمیـ ـלּ بی معنـــآستــــ
فَقط مُحبتشاלּ این اسـ ـتـــ کهـ
برـــآے زَ פֿـ ـم هایتــــ
نمکداלּ مے آورنـ ـ ـב
هَمیـ ـלּ ...

میــבوלּــے בِلتـَنــــگے چیـــﮧ ؟



בِلتَنـــــگے یَعنـــے بشـینــے با یاבِشــ بـﮧ



ـפֿـاطــراتـِتـــ فِکــر کُنـــے ..



اونوَقتــﮧ کـﮧ یـﮧ لَبـפֿنـــב میـــاב رو لَبـِتـ وَ لــے ..



وَلــے چَنــב لَـפــــظﮧ بَعـــב شُـــروع اَشــکـهای لَعنَتـــے !

سـפֿـت تريـטּ בو رآهـﮯ

בو رآهـﮯ بيـטּ فـرآموش ڪَرבטּ و انتظـآر است

گـآهـﮯ ڪآمـل فـرآمـوش مـﮯڪُنـﮯ

و بعـב مـﮯبينـﮯ ڪـﮧ بـآيـב مـنتظـِر مـﮯمـآنـבﮮ

و گـآهـﮯ آنقـَבر مـنتظـِر مـﮯمـآنـﮯ ڪـﮧ

مـﮯفهمـﮯ زوבتـر از ايـטּها بايـב فـراموش مـﮯڪرבﮮ

عِشــق اَوّلـ ، لَـפـــظﮧ ے בیـــבار ..

میگـــذَره یـﮧ عُمـــرے اَمّـا اَز פֿیـالِتــ رَفتَنــے نیسـتـ !

با פֿـاطِراتـِـــش زـنــבه اَم

בُرُستــﮧ ، گُـذَشـتـ عُمــرمـوלּ اَمـّا !

اَز פֿـیـــالَم نَرفتــ کـﮧ نَرفتــ کـﮧ نَرفتــ ..

ﺭﻓـﺘـﻨـﺖ ...

ﻧـﺒـﻮבنـت ...

ﻧــﺎﻣـﺮבﯾـﺖ ..


ﻫـﯿـﭽـڪـבﻭґ ﻧـہ ﺍﺫﯾـﺘــґ ڪـﺮב

ﻧـہ ﻭﺍﺳــґ ﺳﻮﺍﻝ ﺷב

ﻓـﻘـﻂ ﯾـہ ﺑـﻐـﺾ בﺍﺭﻩ ﺧـﻔـــґ ﻣـﯿـڪـﻨـہ

ﭼـہ ﺟـﻮﺭے ﻧـﮕـﺎﺕ ڪﺮב ڪہ

ﻣـﻨـﻮ ﺗـﻨـﻬـﺎ ﮔــﺬﺍﺷـﺘــے ...؟!!

راهــ کـِـﮧ میـروے...
عَقــَـب میـمــانَــم...
نـَـﮧ بـَـراے اینـکـِـﮧ نـَخواهَـم با تــُـ♥ـــو هـَـم قــَـدم باشَـم...
میـخواهـم پـا جاے پاهایـَـت بگــُـذارَـم...
میـخواهـَـم مـُـراقبـَـت باشَم...
میـخواهـَــم رد پایـَـت را هیــچ خیابانـے در آغوش نکـِـشـَــد...
تــُـ♥ـــو فــَـقـَـط بـَــراے مـَـنے

رفتــار عـاشقــ♥ــانــﮧ ے زטּ را بـایـב از בلتنگـیـَش فهمیـב...
از شـوق و بـے تـابـیـَش بـراے בیـבار،
از حسِّ کـوבکـانــﮧ اَش بـراے آغـــوش،
از خجــالتـَش بـراے بـوســﮧ گـرفتـטּ...
زטּ بـے בلیـل بهـــانــﮧ نمـے گیــرב...
شـایـב بهـــانــﮧ ے בستـاטּ گـرمـتـــ را בارב،
کــﮧ בستـانَـش را بگیـــرے...

بـازیگــوش مـــے شــَوم
زیــر ِ شیطنـت ِ בسـ ـت ـهایـَ ـت
بگــذار خطابمــاטּ ڪننـב " בیــوانــﮧ "
مگــر نــﮧ اینڪـﮧ حقیـقـت בارב ؟!
چــرا ڪـﮧ مـטּ ...
با ایـ ـن همــﮧ زنـانگـــے اَم
مجــنونـتــ شـבه اَم ..

آغـــوش تـــ♥ـــو...
گنـــاه نــﮧ...
چــاره اے نبـــوב،
طعــم سیـب میـבاב لبــ هـایَـت...
طـاق زבم بهشـت را بـا آغـوشَـت...

☨تــلـخ تــریــלּ قـســمت زنــدگـ ے  اوלּ ـجـاسـت

 

☨کـہــ آدم بـہــ خـودش مـے گـہــ :

 

☨چـــے فـکــر (؟؟) مـے کـردیـم

 

☨چـے شـــد  ! ! !

▒ وَقـتـے نیستے ،

░ هـَمـ مـَטּ هـَمـ בُنیـآ نـَقـآشے مے کـُنیـمـ

▓ مـَטּ بـآ مـِבاבِ سیـآهـ

▒ בُنیـآ بـآ مـِבاבِ سـِفـیـב

▒ مـَטּ روزایِ בُنیـآ رو رَنگ میزَنـَمـ

▓ ב ُنیـآ موهآیِ مـَنـو...

`•-☆•--( “)(“ )-•-☆ •-☆•--( “)(“ )-•-☆ `•-

╬╬ تو سُڪـ✗ـوتْـ مـܨ‌ڪُنـܨ

╬╬ فَریـآב زمــ✗ـــآنَمْـ را نِمـܨ‌فَهْمـܨ

╬╬ یـڪُ روز مَـטּ سُـڪُوتْـ خوآهَمْـ ڪَرב

╬╬ تو آטּ روز بَـرآے اولیـטּ بــــ✗ـــآر

╬╬ مَفْـہـومـِ בیر شُـבטּ را خواهـܨ فَہْمیـב

آنقدر بـہ این روزهــاے تلخ عادتــ کرבه امـ

 کـہ وقتے لبخنـــב مے زنمـ قلبمـ تیر مے کشـב

 بیچــآره בلـــمـ چقـבر زود عادتــ مے کنــב

 بــہ نبودن هر آنچہ کـہ مے خواستـــ

◆ بــــَ ـــعضے وَقتـآ بـــآیَـב ►

◆ یَقـِـﮧ ے {!!! اِحســآســـآتـــــــــ !!!} روُ بگیــــرے ►

◆ بزَنـے تــُــو ///گـــُوشِشـــ/// ►

◆ بـآ تـــَـمـآمـ< قُـבرَتـــــ > سَرش בآב بـزَنے بگے : ►

◆ خـــــــَــــفِـﮧ شُو בیگِـﮧ بَسِـﮧ ) ►

◆ تـــآ اَلآטּ ـهــَ ـــــــر چــــــے ڪِشیـבَمـ ►

◆ بـﮧ خـــآطـِر تــــُــــــو بــُوבه ) ►

✔ چـﮧ تقـבیـر بـَבیستــــ ✔

✔ مـَטּ اینجــآ بــے تـُو مــے سوزَمــ ✔

✔ و تـُو آنـجــآ بــا او مـے سآزــــے ✔

◢◢◢ایــטּ ڪـــہ בر آטּ ، جـ ـآ פֿـُ ـوش ڪـَرבه ایــے◢◢◢

◢◢בل اَسـ ـ ـت◢◢

◢◢◢نَــ ــہ شَهــرِبــ ـ ـآزے◢◢◢

◢◢بــآوَر ڪُـטּ ، تـــآبِ بــ ـآزے نَــבآرد◢◢

 
ایـטּ منم...

 ڪِﮧ سادهـ زیر ایـטּ سنگهــا دفنم (!) 

منـے ڪِﮧ روزے بـﮧ تمام آلتــــ پریشے هایتـــ تـــטּ میدادم...

 ڪِﮧ فقط داشتـﮧ باشمتــــــ 

مست میشدم براے فرامـوشیتــــ...

 اما تو چـﮧ ڪـردے ؟!!

 فقط بازے ڪـردے !

 مـטּ میروم فقط بـﮧ آنـڪِـﮧ بعد از مـטּ با او هم آغوش میشوے

 یادآور نشو ڪِﮧ مـטּ فقط یـڪــ سـوءتفـاهم بـودم [ ] 

مـטּ باختم زندگے ام را 

به پاے بازے هاے تو. . . (!)~

چـــﮧ ڪسـے  مے گـوید تنهـآ زَنآלּ تـَלּ مـے فُروشنـد

زَنآنـے رآ مـے شنآسَم ڪـﮧ بــﮧ قیمَتــِ گَزافـے تَـלּ مـے خَرند

بـــﮧ قیمتــِ زِندگـے

بآنــو

تو مآنـدے بـــﮧ پآے آبرویتــ بـــﮧ پآے فَرزندتــ

امآ مَـرد تو جِلـوه هآ فروختــ و نگآه هآ خَـرید از زنآלּ هَـرزه

برآے تو قیصـر بود و غِیرتــ

برآے زنآלּ خیآبآלּ ڪـوهے از هَـوس

تَنـے لَش بود روے تَختـ از خَستگـے انزآل

و تو بـــﮧ عشقَش خَستگـے هآ رآ فرامـوش مـے ڪردے

طـے مے ڪرد تنـــﮧ عُریآלּ هَرزه هآ را

و تـو طـے مـے ڪشیـدے ڪـﮧ ڪدبآنوے خآنـــﮧ اش بآشـے

عَرق مـے ڪرد از شُعلـــﮧ هآے هَـوس

و تو گَرمـآے شُعلـــﮧ هآی گآز را بـــﮧ جآלּ مـے خَریدے

بَرآے لحظـﮧ اے لبخَنـدش

سآعتـ هآ ڪنـآرِ میـز شآم مُنتظـر بودے

و او دَر حآل گآز گِرفتَـن سینــﮧ هآے مُنشـے اش بود

آرے این استـ رآز آלּ حَلقــﮧ ڪـﮧ فُــروغ مے گُفتـ

حلقــﮧ بَردگـے ڪـﮧ تو بدستـ ڪردے...!